زندگی قصه عشقه تو شبای سردو تاریک

قدمای عاشقانه ست توی یه جاده ی باریک

ندو این جاده کوتاهه فرداصبح آخر راهه

یه نگاه به آسمون کن یکی هست که چشم به راهه

زندگی همینه اینجاست گذرازکنار سنگاست

کنارجاده یه دشته پرازآدمای تنهاست

آدمامثل درختن ریشه کردن تودل خاک

ولی توبرو رها شو ازاین آسمون ناپاک

هوای دلت رو داری که مثل یه آینه ساده ست؟

نذاری بشکنه یک وقت بایه سنگ کوچیکو پست

قلب تو زلال و پاکه هدیه ی خدای نوره

قلبتو پراز خداکن راز خوشبختی حضوره

رسیدی به آخر خط روی یه تابلو نوشته:

" مرحبا بکم عبادی" اینجا بن بست بهشته.